Refleksje na dzień 26 grudnia

CODZIENNE REFLEKSJE

AKCEPTOWANIE SUKCESÓW I PORAŻEK

… jak dajemy sobie radę z tym, co uważamy za niepowodzenia albo sukcesy? Czy możemy obecnie pogodzić się z jednymi i drugimi oraz przyjąć je bez goryczy lub pychy. Czy potrafimy odważnie i z pogodą ducha stawić czoło biedzie, chorobie, samotności lub żałobie? Czy naprawdę potrafimy cieszyć się skromniejszymi, ale często trwalszymi osiągnięciami wówczas, gdy omijają nas błyskotliwe sukcesy?
Dwanaście Kroków i Dwanaście Tradycji, str. 111-112

Po tym, jak znalazłem AA i przestałem pić, nieco czasu zajęło mi zrozumienie, dlaczego Krok Pierwszy składa się z dwóch części: tej, która mówi o mojej bezsilności wobec alkoholu, i tej, która mówi o mojej niezdolności do kierowania swoim życiem. Na takiej samej zasadzie, przez długi czas uważałem, że jeśli chcę żyć w zgodzie z Dwunastoma Krokami, to wystarczy, że będę starał się nieść posłanie innym alkoholikom. Rozumując w ten sposób, przyspieszyłem nieco bieg rzeczy.
Zapomniałem bowiem, że wszystkie Dwanaście Kroków stanowi całość i że także Krok Dwunasty składa się więcej niż z jednej części. W końcu nauczyłem się, że muszę stosować te zasady we wszystkich dziedzinach mojego życia. Sumiennie pracując nad wszystkimi Krokami, nie tylko zachowuję trzeźwość i pomagam innym ją osiągnąć, ale również trudności, jakie sprawia mi życie, przeobrażam w radość życia.


DZIEŃ PO DNIU

Praca na dziś.
Gdy zbliża się Nowy Rok, wielu z nas odczuwa strach. Spoglądamy w przeszłość i martwimy się o przyszłość. Ale jeśli pamiętamy, że mamy tylko dziś, możemy pracować, aby ta przyszłość była lepsza. W naszej wspólnocie znaleźliśmy prawdziwych przyjaciół i jest to czas, aby być z nimi.

Czy pracując ze wszystkim, co mam dzisiaj, zapewniam sobie owocną przyszłość?

Siło Wyższa, modlę się o przewodnictwo na dziś i o wolność od zmartwień o jutro.
Dzisiaj będę pracował dla wspólnoty poprzez …


SPACER W SUCHYCH MIEJSCACH

Pokora: Umiejętność nauczania i szczerość. Otwartość na rozwój.

Pokora jest często używana w kontekście bycia na tyle szczerym, by przyznać się do swoich błędów, ale oznacza również bycie zdolnym do nauki. Prawdziwie pokorna osoba zdaje sobie sprawę, że zawsze można się czegoś więcej nauczyć i jest otwarta na taką naukę.
Jeśli myślimy, że jesteśmy pokorni, to zazwyczaj tak nie jest. Możemy jednak spojrzeć wstecz i rozpoznać czasy, w których poczyniliśmy wspaniałe postępy, będąc głęboko pokornymi. Było to szczególnie prawdziwe, gdy rozpoznaliśmy nasz alkoholizm i osiągnęliśmy trzeźwość. To jedno działanie zmieniło nasze życie.
Jeśli nadal będziemy praktykować szczerość, otwartość i gotowość, które pomogły nam wytrzeźwieć, cechy te będą widoczne w innych obszarach naszego życia. Chociaż pokora nie jest powszechnie uważana za sposób na życie, jest to właściwa droga dla osób zdrowiejących.

Będę dziś otwarty na pomysły z każdego kierunku. Od każdej osoby mogę się czegoś nauczyć.


ZACHOWAJ TO W PROSTOCIE

Bycie emocjonalnie związanym z kimś jest bardzo trudne, ale bycie samotnym jest czymś niemożliwym. – Stephen Sondheim.
Spójrzmy prawdzie w oczy, związki są trudne! Ale mamy szczęście! W zdrowieniu chodzi o relacje. Uczymy się, jak wyznaczać granice. Uczymy się słuchać i rozmawiać z innymi. W Kroku Pierwszym rozpoczynamy nową relację z samym sobą. W Kroku Drugim i Trzecim rozpoczynamy relację z naszą Siłą Wyższą. W późniejszych Krokach naprawiamy nasze relacje z rodziną i przyjaciółmi. W relacji z naszym sponsorem uczymy się bycia przyjaciółmi. A nasze przeszłe relacje z alkoholem i innymi narkotykami są zastępowane przez ludzi i naszą Siłę Wyższą.
Modlitwa na dziś: Siło Wyższa, dziękuję Ci za wszystkie nowe relacje. Dziękuję za nauczenie mnie, jak znów poczuć się człowiekiem.
Działanie na dziś: Dzisiaj zrobię listę wszystkich nowych relacji, które mam teraz dzięki mojej trzeźwości.


JĘZYK WYZWOLENIA

Dorastanie

Podobnie, gdy jako dzieci wyrastaliśmy z ulubionych zabawek czy ubranek, tak i teraz jako dorośli czasami wyrastamy z różnych rzeczy: ludzi, pracy, domu. Wywołuje to w nas zamęt. Dziwimy się, dlaczego zmieniły się nasze uczucia.
Kiedy byliśmy dziećmi, być może próbowaliśmy wcisnąć się w wyrośnięte ubranie. Teraz jako dorośli czasami próbujemy na silę wcisnąć się w postawy, z których wyrośliśmy. Takie przymiarki są przez jakiś czas konieczne, dopóki nie dojrzejemy do zrozumienia danej prawdy.
Co sprawdzało się w zeszłym roku, co było dla nas ważne w przeszłości, niekoniecznie sprawdzi się teraz, ponieważ my sami zmieniliśmy się. Dorośliśmy.
Możemy zaakceptować te zmiany jako ważną i uzasadnioną część zdrowienia. Możemy pozwolić sobie na przymiarki i żal, że coś, co próbujemy na siebie włożyć, nie pasuje. Możemy zastanowić się, czy to rzeczywiście już nie pasuje i dlaczego. Możemy przeegzaminować nasze uczucia i myśli związane z przeszłymi wydarzeniami. Następnie możemy odłożyć zeszłoroczne zabawki do lamusa i zrobić miejsce na nowe sprawy.
Dzisiaj sprawie, aby zeszłoroczne zabawki stały się dla mnie dokładnie tym, czym są: zeszłorocznymi zabawkami. Będę pamiętał z wdzięcznością o roli, jaką odegrały w moim życiu. Następnie odłożę je do lamusa i zastąpię nowymi.


PODRÓŻ DO SERCA

Radość jest twoją następną lekcją
Uczenie się współczucia, rozumienie miłości i doświadczanie radości. To jest nasz cel, powód, dla którego tu jesteśmy. To nasza prawdziwa misja na tej planecie.
Nauka współczucia może być trudna, ponieważ aby współczuć innym bez osądzania, sami musieliśmy przejść przez trudne chwile. Czasy, w których pomimo naszych najlepszych starań nie mogliśmy sobie pomóc, czasy, w których pomimo naszych poszukiwań nie mogliśmy znaleźć odpowiedzi. Jak wielu mówi, to zazwyczaj nasz własny ból i problemy sprawiają, że jesteśmy współczujący.
Zrozumienie miłości mogło zająć wiele lat, wiele złamanych serc i wiele poszukiwań, aż odkryliśmy, że kluczem do miłości jest nasze własne serce. Dopóki nie odkryliśmy, że miłość nie jest dokładnie tym, czym myśleliśmy lub mieliśmy nadzieję, że będzie. Teraz jest inaczej. I lepiej.
Nie poddawaj się. Nie zatrzymuj się teraz. Nie pozwól, by pozostałości, ból z początkowych etapów twojej podróży, powstrzymały cię przed pójściem naprzód. Najpierw musieliśmy nauczyć się współczucia i miłości, aby nauczyć się radości.
Ciężka praca została wykonana. Teraz osiągnąłeś swoją nagrodę. Teraz nadszedł czas, aby nauczyć się radości.


Dzisiejsze refleksje – wszystkie w wersji audio