CODZIENNE REFLEKSJE
PRZYCIĄGANIE, NIE REKLAMOWANIE
W rezultacie wielu doświadczeń doszliśmy, jak sądzimy, do tego, jak powinna ona (właściwa polityka informacyjna) wyglądać. Pod wieloma względami jest ona odwrotnością tradycyjnej praktyki reklamowej.
Zrozumieliśmy bowiem, że musimy stosować zasadę przyciągania, a nie reklamowania czy lansowania.
12 Kroków i 12 Tradycji, str. 179-180
Gdy piłem, reagowałem złością, użalaniem się nad sobą i oporem wobec każdego, kto chciał mnie zmienić. Wówczas chciałem jedynie zostać zaakceptowany przez drugiego człowieka po prostu takim, jaki byłem – i, co ciekawe, to właśnie znalazłem w AA. Wziąłem sobie do serca koncepcję przyciągania, stanowiącą podstawę naszej polityki informacyjnej. Właśnie przez przyciąganie mogę najlepiej dotrzeć do alkoholika, który wciąż jeszcze cierpi. Dziękuję Bogu, że za Jego sprawą przyciągnął mnie dobrze zaplanowany i ustalony program Dwunastu Kroków i Tradycji. Pokora i wsparcie moich trzeźwiejących współbraci umożliwiają mi praktykowanie aowskiej drogi życia – przez przyciąganie, a nie reklamowanie.
JAK TO WIDZI BILL– s 332
Jestem odpowiedzialny…
Gdy ktokolwiek, gdziekolwiek potrzebuje pomocy,
chcę, by napotkał wyciągniętą ku niemu pomocną dłoń AA.
I za to jestem odpowiedzialny.
Deklaracja z międzynarodowego zjazdu, który odbyt się w roku 1965, w trzydziestolecie istnienia Wspólnoty AA
Drodzy przyjaciele,
Od 1938 roku lwią część mego życia w AA poświęciłem na pomoc w tworzeniu i projektowaniu światowych służb AA, w zarządzaniu nimi i zapewnianiu im wypłacalności i skuteczności; to dzięki nim wspólnota funkcjonuje na całej kuli ziemskiej i jest zjednoczoną całością.
Nie będzie przesadą, jeśli powiem, że – również za sprawą naszych powierników – tym nad wyraz istotnym służbom zawdzięczamy nasze obecne rozmiary i zasięg, i niebywałą skuteczność.
Biuro Usług Ogólnych AA jest bez wątpienia największym pojedynczym nośnikiem aowskiego posłania zdrowienia. To dzięki niemu AA nawiązało właściwą relację z targanym problemami światem, w którym przyszło nam żyć. Wspierało ono i umacniało rozwój wspólnoty dosłownie wszędzie. Służby Światowe AA, Inc., gotowe są służyć szczególnym potrzebom każdej grupy lub jednostki, niezależnie od odległości czy języka. Gromadzone przez lata doświadczenie dostępne jest dla nas wszystkich.
Członkowie wybrani do Rady Powierników będą w przyszłości naszymi głównymi liderami w sprawach kontaktów światowych. To nader ważne zadanie zostało im już dawno powierzone; w służbie światowej są oni następcami doktora Boba i mnie i ponoszą bezpośrednią odpowiedzialność przed AA jako całością.
Tak wygląda dziedzictwo odpowiedzialności za służbę światową, które my, odchodzący pionierzy, pozostawiamy wam – obecnym i przyszłym uczestnikom AA. Wiemy, że będziecie strzec tego światowego dziedzictwa – największej zbiorowej odpowiedzialności AA, że będziecie je wspierać i kultywować.
Z wyrazami ufności i przywiązania.
Bill W. umarł 24 stycznia 1971 roku.
DZIEŃ PO DNIU
Bycie indywidualistą
Ponieważ pracujemy na tych samych krokach, co wszyscy inni w programie, możemy czasami kwestionować naszą indywidualność i wyjątkowość naszej osobowości.
Osobowość jest tym, co chcielibyśmy, aby inni w nas widzieli. Jest wyrażaniem siebie i odzwierciedla nasze pragnienie bycia rozpoznawalnym. Ale w rzeczywistości każdy z nas jest wyjątkowy i ma talent, który czeka na to, by go ujawnić. Indywidualność jest wyrazem naszego wyjątkowego daru – tego pragnie nasza dusza.
Nasz program uczy nas korzystać z naszej indywidualności. Kiedy spełniamy warunki życia jako jednostka kierowana przez naszą Siłę Wyższą, osobowość przychodzi naturalnie i jest zauważalnie niewymuszona, gdy wyrażamy naszą indywidualność.
Czy jestem prawdziwą indywidualnością?
Siło Wyższa, pomóż mi ominąć moją osobowość, abym mógł spotkać się z Tobą twarzą w twarz, jako jednostka nie nosząca fałszywych fasad.
Dzisiaj wyrażę swoją indywidualność poprzez . . .
SPACER W SUCHYCH MIEJSCACH
Przestrzenie we wspólnocie. Przyjaźń.
Jednym z pięknych aspektów AA jest więź, która rozwija się między członkami wspólnoty. Naprawdę osiągamy z niektórymi ludźmi bliskość, która nie przypomina niczego, co kiedykolwiek wcześniej mieliśmy. Niebezpieczeństwo w takich przyjaźniach polega na tym, że pod pewnymi względami możemy zbliżyć się do siebie za bardzo. Nie zdając sobie z tego sprawy, możemy wymagać zbyt wiele od innych. Może to stać się dla nich duszące i ostatecznie szkodliwe dla przyjaźni. W takich sytuacjach musimy pamiętać o słowach Khalila Gibrana: „Niech w waszej wspólnocie będą przestrzenie”. Niezależnie od tego, jak blisko czujemy się z innymi, musimy pozwolić im na ich przestrzeń. Powinniśmy również pamiętać o poszanowaniu prywatności i anonimowości innych. AA powinno dawać nam bliskie przyjaźnie, ale nie do punktu duszenia się.
Będę dziś pamiętał, by nie przekraczać swoich granic w żadnej przyjaźni. W naszej wspólnocie muszą być przestrzenie.
ZACHOWAJ TO W PROSTOCIE
Celem wolności jest tworzenie jej dla innych. – Bernard Malamud
Trzeźwość to wolność. Mając tę wolność, mamy obowiązek pomagać innym uzależnionym, którzy wciąż jeszcze cierpią. Program mówi nam o tym w Kroku Dwunastym. Robimy to, opowiadając nasze historie i dając nadzieję.
Musimy być gotowi do opieki, do dawania siebie. Na tym właśnie polega duchowość. Kiedy pomagamy innym, przygotowujemy drogę dla tych, którzy wejdą do programu po nas.
Tradycja Piąta Dwunastu Tradycji mówi: „Każda grupa ma tylko jeden podstawowy cel – nieść swoje przesłanie alkoholikowi, który wciąż cierpi”. Oznacza to, że stajemy się lepsi, pomagając innym.
Modlitwa na dziś: Siło Wyższa, pomóż mi stworzyć więcej wolności. Zabierz mnie tam, gdzie jestem potrzebny. Pomóż mi dobrze nieść to przesłanie.
Działanie na dziś: Dzisiaj pomyślę o sposobach, w jakie mogę pomóc uzależnionemu, który wciąż cierpi. Następnie wybiorę jeden sposób, w jaki mogę pomóc. Porozmawiam o tym z moim sponsorem i zrealizuję swój plan.
JĘZYK WYZWOLENIA
Zwrócić się do Kroków
Zwróćmy się do Kroków. Zwróćmy się do jakiegoś Kroku.
Kiedy nie wiemy, co robić dalej, kiedy czujemy się zmieszani, zdenerwowani, zrozpaczeni, u kresu wytrzymałości, przytłoczeni, pełni uporu, wściekłości, rozpaczy, zwróćmy się do Kroków.
Bez względu na to, jaka sytuacja pojawia się przed nami, przerobienie któregokolwiek Kroku pomaga. Skup się na jakimś, zaufaj swojemu instynktowi i przepracuj go.
Co to znaczy przepracować Krok? Pomyśl o tym. Pomedytuj na ten temat. Zamiast skupiać się na problemach, na zamieszaniu, czy na sytuacji powodującej rozpacz lub wściekłość, skup się na Kroku.
Pomyśl o tym, jak możesz dany Krok odnieść do siebie. Trzymaj się tego. Trzymaj się tego tak mocno, jak trzymasz się swojego chaosu czy problemu.
Kroki są odpowiedzią. One skutkują. Możemy im zaufać. Możemy zaufać temu, gdzie Kroki nas zaprowadzą.
Kiedy nie wiemy, jaki Krok wybrać w następnej kolejności, wybierzmy jeden z Dwunastu.
Dzisiaj skupię się na wykorzystaniu Dwunastu Kroków do rozwiązania swoich problemów i utrzymania równowagi i harmonii. Przerobię dany Krok najlepiej jak potrafię. Nauczę się ufać Krokom i polegać na nich, zamiast na własnych obronnych współuzależnieniowych zachowaniach.
Dzisiejsze refleksje – wszystkie w wersji audio