CODZIENNE REFLEKSJE
ROZDAWANIE
Chociaż obaj wiedzieli, że jeśli chcą zachować trzeźwość, muszą pomagać innym, to jednak nie ten motyw wysunął się w ich życiu na pierwszy plan. Górowało nad nim poczucie szczęścia, które znaleźli w poświęcaniu się dla innych ludzi.
Anonimowi Alkoholicy, str. 139
W moim odczuciu, słowa te mówią o przeniesieniu mocy, dzięki której Bóg – jakkolwiek Go pojmuję – wkracza do mojego życia. Modlitwa i medytacja otwierają mnie na Boga; potem zaś buduję i doskonalę świadomą więź z Nim. Podejmując działanie, otrzymuję moc potrzebną do codziennego zachowania trzeźwości. Dbając o moją kondycję duchową, rozdając to, co mi podarowano – uzyskuję łaskę “codziennego odroczenia wykonania wyroku”.
JAK TO WIDZI BILL – s 237
Żadnych rozkazów
Ani Konferencja Służb Ogólnych AA, ani Rada Fundacji, ani osoby pełniące służbę w grupie nie mogą wydać najprostszego polecenia jakiemukolwiek uczestnikowi AA, nie mówiąc już o tym, by kogokolwiek w jakiś sposób karać. Próbowaliśmy tego niejednokrotnie, ale zawsze kończyło się to całkowitym fiaskiem.
Grupy próbowały usuwać swoich członków, ale ci przychodzili z powrotem na spotkania twierdząc: „Dla nas to kwestia życia i śmierci; nie możecie nas odrzucać”. Zalecano niektórym AA, by zaprzestali pracy z chronicznymi wpadkowiczami, słysząc w odpowiedzi: „To co robię w ramach Dwunastego Kroku jest wyłącznie moją własną sprawą. Jakim prawem się wtrącacie?”
Nie oznacza to, że żaden Anonimowy Alkoholik nie korzysta z rad i sugestii bardziej doświadczonych członków wspólnoty. On po prostu nie będzie słuchał rozkazów.
Dwanaście kroków i Dwanaście tradycji, str 173
DZIEŃ PO DNIU
Pozbycie się strachu
Niektórzy mówią o Czterech Jeźdźcach uzależnienia: Przerażenie, Zdumienie, Frustracja i Rozpacz. Czterej Jeźdźcy mają przywódcę, Strach, i istnieją tysiące form lęku, którymi może dowodzić.
Sposobem na walkę z jeźdźcami i ich przywódcą jest abstynencja, uczciwość i wiara. (Strach nie może istnieć tam, gdzie jest wiara).
Czy znajduję w sobie wiarę, by porzucić strach?
Siło Wyższa, pomóż mi znaleźć wiarę, której potrzebuję, by porzucić strach.
Jeśli będę się dziś czegoś obawiać, pomodlę się o to… .
SPACER W SUCHYCH MIEJSCACH
Utylizacja odpadów. Uwolnienie przeszłości.
Obecnie świat stoi w obliczu pozornie niemożliwych do przezwyciężenia problemów związanych z odpadami stałymi i płynnymi. Społeczności walczą o znalezienie rozwiązań, ponieważ odpady gromadzą się, a miejsca na ich składowanie jest coraz mniej.
Jako ludzie odzyskujący zdrowie mamy podobny problem z pozostałościami odpadów z naszej przeszłości. Wydaje się, że nie jesteśmy w stanie pogrzebać złych wspomnień; podobnie jak fizyczne odpady w środowisku, wracają, by nas zatruć. Najlepszą odpowiedzią jest wykorzystanie odpadów, a nie ich wyrzucanie. Zamiast próbować pogrzebać przeszłość, miejmy ją na widoku, ale pozwólmy, by oczyściło ją światło słoneczne szczerości i pokory. Przyznając się do przeszłych krzywd i wybaczając wszystkim zaangażowanym…. w tym sobie….. zamieniamy odpady w użyteczne doświadczenie. Natura, z biegiem czasu może to zrobić z wieloma fizycznymi odpadami. Możemy również pozwolić naszej duchowej naturze zrobić to z emocjonalnymi i mentalnymi odpadami z naszej przeszłości.
Uświadomię sobie, że każdy błąd i doświadczenie z przeszłości można dziś właściwie wykorzystać do czegoś dobrego i podnoszącego na duchu.
ZACHOWAJ TO W PROSTOCIE
MYŚL – hasło Anonimowych Alkoholików
Teraz, gdy zdrowiejemy, nasze umysły są wolne. Możemy myśleć. Kiedy stajemy w obliczu problemów lub wyborów, możemy zrobić to:
Zapytać: „W czym tkwi problem?”.
Sporządzić listę działań, które możemy podjąć, by rozwiązać ten problem.
Zdecydować, które działania z naszej listy mogą być skuteczne.
Wybrać działanie, które jak dotąd wydaje się najlepsze.
Zadać sobie pytanie: „Czy mogę to zrobić? Czy to zrobię? Jeśli nie, to nie jest to dobry plan.
Porozmawiać ze swoim sponsorem, jeśli potrzebujemy pomocy w przemyśleniu tego problemu.
Zrób to.
Spójrz wstecz. Czy to zadziałało? Jeśli nie, wróć i spróbuj czegoś innego.
Modlitwa na dziś: Siło Wyższa, pomóż mi dobrze myśleć. Pomóż mi widzieć rzeczy jasno.
Działanie na dziś: Dziś wykorzystam powyższe punkty, aby pomóc sobie w przemyśleniu wyboru, którego muszę dokonać.
JĘZYK WYZWOLENIA
Zadośćuczynienie
Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych. – Krok Dziewiąty AA
Gdy decydujemy się zadośćuczynić, musimy jasno zaznaczyć, za co przepraszamy i znaleźć właściwą formę dla naszych przeprosin.
W zadośćuczynieniu chodzi o wzięcie odpowiedzialności za własne zachowanie. Musimy upewnić się, że sam proces nie jest szkodliwy i wymierzony przeciwko nam samym.
Czasami musimy przeprosić za coś, co zrobiliśmy lub za nasz udział w jakimś problemie.
Kiedy indziej zamiast mówić „przepraszam”, powinniśmy zacząć zmieniać nasze zachowanie w stosunku do danej osoby. Są również takie sytuacje, kiedy przypominanie o błędach
i przepraszanie za nie tylko pogorszy sprawę.
Musimy zaufać czasowi, intuicji i przewodnictwu w procesie zadośćuczynienia. Gdy stajemy się gotowi, możemy zabrać się do naprawiania naszych błędów w sposób spokojny, spójny i harmonijny. Jeżeli czujemy, że coś jest nie w porządku, jeżeli mamy przeczucie, że to, co zamierzamy zrobić spowoduje kryzys lub zamieszanie, lepiej zaufajmy temu przeczuciu.
Ważne jest nastawienie, uczciwość, otwartość i gotowość. Możemy dążyć do oczyszczenia naszych relacji w atmosferze pokoju i harmonii.
Zasługujemy na to, by być w zgodzie z sobą i z innymi ludźmi.
Dzisiaj będę otwarty na naprawienie krzywd wyrządzonych innym ludziom. Będę czekał na Boskie Przewodnictwo w tym, co dla mnie niejasne w procesie zadośćuczynienia. Gdy będę prowadzony, wykażę się działaniem. Boże, pomóż mi uwolnić się od lęku przed konfrontacją z ludźmi i wziąć odpowiedzial- ność za swoje działania. Pomóż mi uświadomić sobie, że nie umniejszam tym swego poczucia własnej wartości, lecz je powiększam.
Dzisiejsze refleksje – wszystkie w wersji audio